Każdy opiekun psa pragnie, by jego pupil żył jak najdłużej w dobrym zdrowiu. Średnia długość życia psa wynosi na ogół kilkanaście lat, choć zdarza się, że niektóre mogą przeżyć nawet ponad 20 lat.

Długość życia psa w dużej mierze zależy od rasy i uwarunkowań genetycznych. Niemniej opiekunowie również mają realny wpływ na wiek, który może osiągnąć ich czworonóg.

W jaki sposób prawidłowo obliczyć wiek psa? Ile żyją różne rasy psów? I w jaki sposób można wydłużyć życie naszych psich pupili?

Jak się liczy wiek psa?

Wiek psa zdecydowanie różni się od wieku ludzkiego. Często jednak czynimy porównania lat psich do lat ludzkich, aby lepiej zrozumieć upływ czasu w przypadku naszych czworonożnych przyjaciół.

Dzięki temu możemy ocenić, na jakie lata życia przypada młodość, dorosłość oraz sędziwy wiek psa. Ważne jednak jest to, by owe porównania czynić w obrębie rasy oraz wielkości psa. Duże psy rasowe żyją krócej niż psy mniejszych ras, mieszańce oraz kundelki.

W uproszczeniu można założyć, że jednoroczny psiak ma około 10-15 lat na lata ludzkie. U dużych psów, które dojrzewają wolniej, czas ten wydłuża się do drugiego roku życia. Drugi rok życia psa odpowiada 3-8 latom człowieka, a każdy kolejny to 4-5 lat ludzkich.

Jeśli chodzi o określenie sędziwego wieku zwierzaka, u psów ras małych granicą jest +11 lat, u średnich – 10 lat, a u dużych psów średnio 6-7 lat.

Oczywiście są to dane orientacyjne, które mogą się różnić w zależności od danej rasy i zależą od wielu czynników środowiskowych.

Od czego zależy długość życia psa?

Długość życia psa przede wszystkim jest zależna od rasy, gdyż to właśnie zestaw specyficznych cech typowych dla danej rasy decyduje o predyspozycjach do pewnych schorzeń. Poza tym, jak już wspomnieliśmy, psy ras dużych żyją krócej niż psy małych ras.

Oprócz chorób genetycznych, wpływ na długość psiego życia ma także środowisko życia, czyli sposób odżywiania, odpowiednia opieka weterynaryjna oraz aktywność fizyczna. Częstą przyczyną przedwczesnej śmierci jest nieprawidłowa dieta prowadząca do otyłości, a także brak wizyt kontrolnych u weterynarza, co przyczynia się do rozwoju chorób.

Zagrożeniem są też różnego rodzaju wypadki, urazy wewnętrzne czy zatrucia, które mogą przyczynić się do śmierci nawet bardzo młodych psów.

Ile lat żyją psy małej wielkości, a ile przedstawiciele dużych ras?

Małe psy żyją średnio 16-18 lat, choć zdarzają się osobniki, które przeżyją nawet ponad 20 lat. Około 16. roku życia zaczynają odczuwać pierwsze objawy psiej starości – stają się wolniejsze, mniej aktywne, dłużej śpią. Mogą też pojawić się problemy ze stawami, głuchota i ślepota, wypadanie zębów itd.

U dużych psów długość życia wynosi 13-14 lat, choć zdarza się, że przedstawiciele ras olbrzymich dożywają maksymalnie 10 lat.

Może to wynikać z faktu, że duże psy szybko rosną i się rozwijają, co może mieć wpływ na obniżoną odporność, rozwój wad genetycznych i ogólne obciążenie organizmu ze względu na dużą masę ciała.

Dlatego to właśnie kundelki oraz psy mniejsze cieszą się największą liczbą lat potencjalnego życia.

Oczekiwana długość życia psa na przykładzie poszczególnych ras:

• pudel duży – około 14 lat;
• jamnik – około 12 lat;
• golden retriever – około 12 lat;
• bokser – około 10 lat;
• dog niemiecki – około 8-10 lat;
• chihuahua – około 15 lat;
• labrador retriever – około 10-12 lat;
• york – około 15 lat.

Ile lat żyją maltańczyki?

Maltańczyki to popularna rasa psów mniejszych ras, które doskonale odnajdują się w domach z dziećmi. Ich średnia długość życia to 15 do nawet 20 lat. To nieduże psy o wielkim sercu, przywiązujące się do swoich właścicieli i lubiące spędzać z nimi każdą chwilę.

Lubią się bawić, są aktywne i chętnie się uczą. Niestety, gdy zbyt długo zostają same w domu, mogą z rozpaczy zacząć niszczyć rzeczy. Dlatego trzeba spędzać z nimi dużo czasu i uwzględniać ich obecność w podróży.

Ile lat żyją shih tzu?

Shih tzu to, obok maltańczyków, wierni przyjaciele ludzi, odznaczające się lojalnością, odwagą i determinacją. Śmiało można powiedzieć, że są to psy długowieczne, gdyż przy sprzyjających warunkach środowiskowych i troskliwej opiece mogą przeżyć ponad 20 lat!

Doskonale nadają się do domów z dziećmi, z którymi mogą dorastać i nawiązać wyjątkową więź „na całe życie”. Są bardzo przyjacielskie i otwarte, kochają towarzystwo ludzi.

Ile żyje berneński pies pasterski?

Berneński pies pasterki to pies rasy olbrzymiej, który potrzebuje nauki i szkolenia od najmłodszych lat. Bez tego może stać się uparty i nieposłuszny. Niemniej chętnie się uczy, a z wiekiem nabiera ogłady i stateczności. Niestety, te psy żyją zaledwie od 7 do 9 lat.

Berneńczyki potrafią zbudować emocjonalną więź z człowiekiem i można nazwać je psami rodzinnymi, ale nie nadają się do trzymania w domu. Zwłaszcza w mieszkaniu w bloku. Potrzebują bowiem dużo przestrzeni i ruchu, aby zachować zdrowie zarówno fizyczne, jak i psychiczne.

Czy psy rasy kundle żyją dłużej?

Kundelki to psy będące mieszanką psów rasowych, dlatego ich potencjalną długość życia najłatwiej oszacować, gdy wiemy, jakiej rasy byli rodzice. Często jednak nie mamy takiej wiedzy, ponieważ psy kundle bywają podopiecznymi schronisk, do których trafiają z różnych środowisk i z nieznaną historią.

Spokrewnienie z konkretnymi rasami możemy ocenić jedynie po ich wielkości, umaszczeniu, aparycji pyska czy rodzaju sierści.

Często okazuje się, że kundle są długowieczne i mogą przeżyć nawet ponad 20 lat – a więc dłużej niż psy rasowe. Ze względu na to, że są mieszańcami, mogą nie być aż tak obciążone różnymi chorobami, które często obniżają przewidywaną długość życia rasowych czworonogów.

Jeżeli więc chcesz, aby Twój pupil był z Tobą jak najdłużej, rozważ adopcję kundelka – to psy bardzo wierne, przyjacielskie i lojalne, a jednocześnie o wyjątkowym wyglądzie, który się nie powtórzy.

Jak można przedłużyć życie psu?

Właściciel psa może wiele zrobić, by wydłużyć życie swojego pupila. Tak jak w przypadku człowieka, decydujące znaczenie ma zdrowy tryb życia. Dla zachowania zdrowia ważna jest zbilansowana dieta dostosowana do wieku i potrzeb czworonoga.

Warto rozważyć wprowadzenie żywienia BARF. To dieta oparta wyłącznie na surowym, nieprzetworzonym mięsie i produktach odzwierzęcych w odpowiednich proporcjach, dodatkowo suplementowanych oraz opcjonalnie z dodatkiem surowych warzyw i owoców.

To optymalny model żywienia dla zdrowia i kondycji psa. Wymaga jednak pewnej wiedzy oraz przygotowywania mieszanek żywnościowych z odpowiednią ilością dodatków witamin, minerałów i innych niezbędnych składników odżywczych.

Oprócz odpowiedniej diety, trzeba zapewnić psu codzienną dawkę ruchu, zwłaszcza psiakom ras dużych i olbrzymich. Długie spacery, możliwość swobodnego poruszania się na wybiegu dla psa, treningi i szkolenia to coś, co pozwoli zachować psu dobrą kondycję fizyczną, ale także psychiczną.

W myśl zasady, że lepiej zapobiegać, niż leczyć, należy zapewnić psu profilaktykę weterynaryjną. Warto raz do roku wykonać panel kontrolnych badań, by ocenić stan zdrowia pupila i we wczesnym etapie wykryć nieprawidłowości.

To bardzo ważne, gdyż wiele chorób nie daje od razu objawów lub są one tak delikatne, że łatwo ich nie zauważyć lub potraktować jako coś niegroźnego. Wdrożone leczenie z pewnością okaże się wtedy skuteczniejsze niż w zaawansowanym stadium choroby.

W zakres dbania o czworonoga wchodzi też dbanie o stan jamy ustnej. Choroby przyzębia, kamień nazębny i próchnica są powodem bólu i dyskomfortu, ale stają się też furtką dla wielu chorób bakteryjnych. Codzienne czyszczenie zębów i sprawdzanie stanu uzębienia u weterynarza pozwoli zapobiec rozwojowi tych chorób.

Pamiętaj też, że przyczyną rozwoju wielu chorób u psów jest przewlekły stres. Może się on pojawić, gdy pies jest zaniedbany pod względem emocjonalnym, spędza za mało czasu na zabawie oraz całe dnie jest sam w domu.

Dlatego trzeba regularnie poświęcać mu czas i dbać także o jego potrzeby emocjonalne. Dzięki temu nie będzie się czuł samotny i sfrustrowany, a co za tym idzie, zestresowany.

Oczywiście, pomimo najszczerszych starań, nie da się całkowicie wyeliminować ryzyka chorób. Jeżeli więc pies już zachoruje, należy zapewnić mu odpowiednie leczenie i stosować się do zaleceń weterynarza.

To wszystko pozwoli zwierzakowi zachować dobre zdrowie i przeżyć wiele lat w szczęściu.

Najdłużej żyjący pies na świecie

Najdłużej żyjącym psem na świecie okazał się australijski pies pasterski (australian cattle dog). Przeżył 29 lat i 5 miesięcy i żył od 7 czerwca 1910 roku do 11 listopada 1939 roku, kiedy to musiał zostać uśpiony ze względów zdrowotnych.

Jego opiekunem był Australijczyk z Rochester, farmer Les Hall. Pies o imieniu Bluey całe życie spędził aktywnie, zajmując się zaganianiem owiec i bydła. Był silnym, odpornym na trudne warunki, oddanym i lojalnym psim kompanem. Został wpisany do księgi rekordów Guinnessa i do dziś nikt nie pobił jego rekordu.

Na przestrzeni lat pojawiło się kilku psich rekordzistów, którzy przeżyli 27 lat: mops o imieniu Snooky, welsh colie o imieniu Taffy oraz beagle o imieniu Butch. W Polsce najdłużej żyjącym psem był poznański kundelek o imieniu Miniuś, który również przeżył 27 lat.

Psy to najlepsi przyjaciele ludzi. Potrafią wzbogacić nasze życie i stać się pełnoprawnymi członkami rodzin. Zajmują nasze serca i kanapy. Dlatego zasługują na najlepsze traktowanie po to, by mogły żyć jak najdłużej w zdrowiu i szczęściu.

Pies może być doskonałym towarzyszem zabaw dla Twojego dziecka. Jeśli w najmłodszym dzieciństwie swojej pociechy zdecydujesz się na wprowadzenie do swojego domu szczeniaka, będzie on rósł wraz z dzieckiem. Razem będą psocić i dorastać. Niestety, nastanie taki moment, kiedy z psiakiem cała rodzina będzie musiała się pożegnać. Ile żyje pies i jakie rasy psów domowych są w stanie przeżyć co najmniej kilkanaście lat, towarzysząc dziecku na kolejnych etapach rozwoju?

Wybierz rozważnie pieska dla swojej pociechy

Przy podejmowaniu decyzji o tym, jaki czworonóg będzie najlepszy dla dziecka, weź pod uwagę rasy psów domowych słynące z łagodności, ale i długowieczności. Dzięki temu na dłużej zostanie on z Twoją rodziną i Twoim dzieckiem. Związek pomiędzy psem a właścicielem może być piękną przyjaźnią trwającą długie lata. Zwierzę będzie towarzyszem zabaw i życia dla pociechy. Ile może przeżyć?

Źródło: pl.freepik.com

Jak długo żyje pies? Przewidywana średnia długość życia

Każdy właściciel czworonoga, który traktuje go jak członka swojej rodziny, bez wątpienia chce, by pies pozostał z nim jak najdłużej. Sen z powiek może jednak spędzać statystyka długości życia różnych ras. Według niej, psy żyją w granicach 10-14 lat, ale znane są przykłady rekordzistów. Do Księgi Rekordów Guinnessa został wpisany australijski pies pasterski – Bluey, który żył 29 lat i 5 miesięcy. Drugi w kolejności był pies rasy beagle – Butch, który żył 28 lat oraz pies rasy welsh collie, żyjący ponad 27 lat – Taffy. Z naszego własnego podwórka warto wspomnieć o pewnym kundelku Miniusiu z Poznania, który przeżył 27 lat.

Niestety, takiego sędziwego dla psa wieku dożywają tylko niektóre czworonogi, natomiast inne mogą żyć około kilkanaście lat. Wszystko zależy od specyfiki danej rasy psów domowych, jak i indywidualnych predyspozycji związanych ze zdrowiem zwierzęcia. Geny, przebyte choroby, prowadzony tryb życia i sposób żywienia to czynniki decydujące o długości życia czworonoga.

Są też określone rasy, które statystycznie rzecz ujmując żyją po prostu dłużej. Mniejsze psy zazwyczaj przeżywają średnio 12 lat – dłużej niż duże rasy. A ile żyją koty? Nieco dłużej niż psy, bo średnio 14-17 lat – w warunkach domowych. Najdłużej żyjącą kotką była mieszkająca w Teksasie – Creme Puff – dożyła sędziwego wieku 38 lat, a kotka rasy sfinks z tego samego stanu w USA żyła 34 lata.

Źródło: pl.freepik.com

Jak zwiększyć szanse na długie życie psa?

Piesek dla dziecka wybrany? Imiona dla tych zwierząt przejrzane i wytypowane? Pora dowiedzieć się, jak przedłużyć życie naszego czworonoga. Przede wszystkim konieczne są regularne wizyty u weterynarza i zdrowa dieta. Nie można dopuścić do tego, by pies miał nadwagę. Dlatego chodź z nim na częste spacery – niech się swobodnie wybiega. Jeśli martwisz się, że mógłby się zgubić, załóż mu nadajnik GPS dla psa. Zastosowanie GPS w praktyce polega na przypięciu niewielkiego urządzenia do obroży czworonoga. Dokładność GPS na otwartej przestrzeni może wynosić nawet do kilku metrów. Jeśli pies na spacerze by ci uciekł, w aplikacji obsługującej GPS na telefonie zobaczysz, gdzie się znajduje i w którym kierunku zmierza.

Źródło:  PicsbyFran z Pixabay